Όλα δείχνουν τα τελευταία 24ωρα ότι η υπόθεση της Συρίας και της αιματοχυσίας που η διεθνής κοινότητα παρακολουθούσε για μεγάλο χρονικό διάστημα από απόσταση ,μπαίνει σε άλλη φάση.
Και φέρνει όλο και πιο κοντά το ενδεχόμενο μιας στρατιωτικής επέμβασης, η οποία κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ότι θα σταματήσει με την πιθανή πτώση Άσαντ, ούτε πολύ περισσότερο ότι θα “περιοριστεί” στην Συρία και δεν θα “μεταφερθεί” σύντομα και στο Ιράν.
Οι πολύ συχνές αναφορές των τελευταίων ημερών ακόμη και από τον Αμερικανό πρόεδρο Ομπάμα, για αποδείξεις σχετικά με την χρήση χημικών όπλων από το καθεστώς Άσαντ, θυμίζουν τις ανάλογες δηλώσεις του Μπους, που προετοίμασαν την εισβολή στο Ιράκ.Όπου όπως είναι γνωστόν δεν βρέθηκε ούτε…δείγμα χημικού όπλου.
Τουρκία,Ισραήλ και όλες οι χώρες της Μέσης Ανατολής και της ευρύτερης περιοχής θα επηρεαστούν από τις εξελίξεις στη Συρία. Και μεταξύ αυτών και η Ελλάδα η οποία έχει τον δικό της ρόλο να παίξει ,είτε το θέλει ,είτε όχι.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ που υπογράφει η καλά πληροφορημένη Κύρα Αδάμ για την εφημερίδα η Ελλάδα Σήμερα,οι ΗΠΑ έχουν ζητήσει από τον υπουργό Εξωτερικών Δημήτρη Αβραμόπουλο να τους παραχωρηθεί περισσότερος χώρος στη βάση της Σούδας προκειμένου να σταθμεύσουν εκεί:
6 αεροσκάφη KC135 για τον ανεφοδιασμό στον αέρα μαχητικών
10 αεροσκάφη ηλεκτρονικού πολέμου
20 μαχητικά αεροσκάφη
Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι το αμερικανικό αίτημα θα ικανοποιηθεί και τα όποια πιθανά προβλήματα θα ξεπεραστούν.
Όπως και στην υπόθεση της Λιβύης, η Σούδα θα παίξει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στην ενδεχόμενη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία. Κι όχι μόνο.
Στο βάθος των αμερικανικών και ισραηλινών σχεδιασμών υπάρχει πάντα ανοιχτό το θέμα του Ιράν ,ενώ η κατάσταση που επικρατεί και σε πολλές περιοχές της Αφρικής είναι τουλάχιστον εκρηκτική.
Σ΄ ότι αφορά στις επιδιώξεις της Ελλάδας υπάρχουν κάποια ερωτήματα τα οποία θα πρέπει -ελπίζουμε- να έχουν ήδη απαντηθεί.
Ώστε να μην επαναληφθεί ο τραγέλαφος της Λιβύης, όπου η Ελλάδα έπαιξε τον ρόλο που της αναλογούσε χωρίς επί της ουσίας να κερδίσει το παραμικρό! Λόγω δικής μας ανικανότητας.
Στην υπόθεση της Συρίας ,έχουμε αποφασίσει ποια είναι η θέση μας;
Η καταδίκη του καθεστώτος Άσαντ και των βιαιοτήτων των κυβερνητικών δυνάμεων είμαστε βέβαιοι ότι είναι απολύτως ορθή μετά τις αγριότητες των “αντικαθεστωτικών” ,οι δυνάμεις των οποίων πλέον είναι σαφές ότι αποτελούνται από πληρωμένους και αδίστακτους μισθοφόρους ή φανατικούς ισλαμιστές;
Έχουμε αφουγκραστεί τον προβληματισμό που αναπτύσσεται ακόμη και σε χώρες της Ευρώπης που μέχρι πρόσφατα είχαν “αγκαλιάσει” τους “αντικαθεστωτικούς”; Μας προβληματίζει η απαγωγή των μητροπολιτών που η τύχη τους αγνοείται;
Έχουμε “μετρήσει” τι μπορεί να σημάνει η πτώση του Άσαντ για τη Ρωσία και τι μπορεί να προκύψει ως ευκαιρία για την Ελλάδα; Πολλές φορές έχει γραφτεί από αμερικανικά think tank όπως το Stratfor ότι η Μόσχα αν χάσει τη ναυτική της βάση στη Συρία θα αναγκαστεί να ζητήσει αλλού διευκολύνσεις.
Τα όσα συμβαίνουν στην περιοχή μας μπορεί να αποδειχτούν κοσμογονικά και να ανατρέψουν δεδομένα και ισορροπίες πολλών δεκαετιών. Νομίζουμε οτι στην Αθήνα ελάχιστοι έχουν κατανοήσει ότι το παιχνίδι που παίζεται στην γειτονιά μας είναι εξαιρετικά σοβαρό και σημαντικό. Πιο σημαντικό ακόμη και από την εκταμίευση της επόμενης δόσης ή τις…150 θέσεις εργασίας που “κερδίσαμε” από σκανδιναβική εταιρεία κινητών τηλεφώνων!
